Eπιστολή-σοκ άνεργης μητέρας

«Να σας συστηθώ… Είμαι το νούμερο 1.980 (εάν θέλει να με ψάξει ο κ.Στουρνάρας) στη λίστα των ανέργων ηλικίας 30-44 ετών, όπου το ποσοστό, νομίζω, ξεπερνάει το 30% για τις γυναίκες. Ανήκω στην κατηγορία των μακροχρόνια «σεσημασμένων» εκτός εργασίας. Ψάχνω για μια αξιοπρεπή δουλειά πάνω από δύο χρόνια! Εντατικά, τους τελευταίους τουλάχιστον 12 μήνες…

Μέχρι πριν από περίπου τριάμισι χρόνια δούλευα ως Web Designer στο elearning του Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών (θέση που είχα για πέντε συνεχόμενα έτη). Τα πρώτα σύννεφα στις εργασιακές μου σχέσεις εμφανίστηκαν όταν ανακοίνωσα (περιχαρής, τρομάρα μου!) στους προϊσταμένους μου ότι είμαι έγκυος.

Δεν μπόρεσα ποτέ να καταλάβω το γιατί και πώς η σύμβασή μου δεν ανανεώθηκε μετά τη γέννηση της κορούλας μου. Κάποια στιγμή έμαθα πως ήμουν η έβδομη γυναίκα στη σειρά που απομακρυνόταν για τον ίδιο λόγο…

Βγήκαν διάφορες προκηρύξεις για τη θέση μου στο πανεπιστήμιο (ζητούσαν σε προσόντα κάποιον/ΑΚΡΙΒΩΣ σαν εμένα). Παρ’όλο που ήξερα πως ήμουν «ανεπιθύμητη», έστελνα τα χαρτιά μου, έβαζα τα «καλά μου» και πήγαινα για συνέντευξη - πάρα πολύ ψυχοφθόρα διαδικασία».

Το παραπάνω κείμενο αποτελεί απόσπασμα από την επιστολή άνεργης μητέρας στην εφημερίδα Espresso.

Διαβάστε παρακάτω ολόκληρη την επιστολή